آب مروارید، کدر شدن عدسی چشم است که منجر به مشکلات بینایی می‌شود. در مراحل اولیه، استفاده از نور قوی و عینک، مشکلات بینایی ناشی از آب مروارید را کمتر می‌کند. اما در مراحل بعدی بیماری، انجام جراحی برای بهبود بینایی ضروری است. امروزه عمل جراحی آب مروارید کم خطر و بسیار موثر است.
به گزارش سرویس «سلامت» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، عدسی ساختمان شفاف و بدون رگ با قطر حدود ۹ میلی متر و ضخامت ۴ میلی متر است که در قسمت میانی کره چشم قرار گرفته و باعث تمرکز نور بر روی شبکیه می‌شود. شبکیه لایه حساس به نور در چشم است که پیام‌های بینایی را دریافت می‌کند.
در یک چشم طبیعی نور از عدسی عبور کرده و روی شبکیه متمرکز می‌شود. برای ایجاد یک تصویر دقیق، عدسی باید شفاف باشد.
آب مروارید چیست؟
عدسی از آب و پروتئین ساخته شده و شفاف است تا نور بتواند از آن عبور کند. گاهی اوقات بخشی از این پروتئین‌ها تغییر یافته و منجر به کدورت قسمت‌هایی از عدسی می‌شوند. در نتیجه نور به خوبی به شبکیه نمی‌رسد و اختلال بینایی ایجاد می‌شود که این پدیده را آب مروارید می‌نامند.
در مراحل اولیه که تنها بخش کوچکی از عدسی کدر شده است شاید آب مروارید مشکلی ایجاد نکند، اما در بیشتر مواقع این روند ادامه می‌یابد و بخش بزرگی از عدسی کدر می‌شود و بینایی را مختل می‌سازد. سرعت پیشرفت آب مروارید در بین افراد مختلف متفاوت است. آب مروارید ناشی از افزایش سن به تدریج و طی چند سال پیشرفت می‌نماید. آب مروارید در افراد جوان و افراد دیابتی ممکن است به سرعت و طی چند ماه پیشرفت نماید ولی سرعت پیشرفت آب مروارید در هر فرد را نمی‌توان دقیقا پیشگویی کرد.
آب مروارید از چشمی به چشم دیگر سرایت نمی‌کند اگرچه افراد زیادی مبتلا به آب مروارید در هر دو چشم هستند، ولی همیشه سرعت پیشرفت بیماری در دو چشم یکسان نیست. مطالب زیادی در مورد آب مروراید ناشی از سن روشن شده است، اما هنوز هیچ علت قطعی برای آن مشخص نگردیده است. دانشمندان علل متعددی از جمله سیگار کشیدن، بیماری قند و تماس زیاد با نور خورشید را برای ابتلا به آن ذکر می‌کنند.
انواع مختلف آب مروراید کدامند؟
الف – آب مروراید ناشی از افزایش سن: عدسی نیز همانند سایر قسمت‌های بدن، در طول زندگی به رشد خود ادامه می‌دهد و لایه‌هایی به سطح خارجی آن اضافه می‌شود که با گذشت زمان لنز سخت می‌شود و شفافیت خود را از دست می‌دهد.
آب مروارید ناشی از افزایش سن شایع‌ترین نوع آب مروارید است و بین سنین ۶۵ تا ۷۴ سالگی، ۵۰ درصد افراد و بالای سن ۷۵ سالگی، ۷۰ درصد افراد به آن مبتلا می‌شوند، اما می‌تواند از ۳۵ سالگی به بعد شروع شود.
ب – آب مروارید ناشی از سایر بیماری‌ها: این نوع آب مروارید در افرادی که بیماری‌های مشخص دیگری از جمله دیابت (بیماری قند) دارند دیده می‌شود. گاهی بروز آب مروارید در رابطه با مصرف داروهای کورتون دار است.
پ- آب مروارید ناشی از ضربه: گاهی بلافاصله پس از صدمات چشمی و گاهی سالها بعد از آن دیده می‌شود.
ت- آب مروارید مادرزادی: برخی بچه‌ها با آب مروراید به دنیا می‌آیند یا این‌که در کودکی به آن مبتلا می‌شوند که معمولا در هر دو چشم است. این آب مروارید ممکن است در بینایی اختلال ایجاد نکند، اما در صورت ایجاد اختلال حتما باید جراحی شود.
علائم آب مروارید چیست؟
شایع‌ترین علائم این بیماری عبارت اند از:
الف – تار شدن یا محو شدن بینایی.
ب- حساس شدن به روشنایی: درخشندگی زیاد نور اتومبیل‌ها در شب، خیرگی و پخش نور چراغ‌ها و نور آفتاب، دیدن هاله اطراف چراغ‌ها.
پ- کم رنگ شدن یا محو شدن رنگ‌ها.
ت – دید کم در شب.
ث- دو بینی یا چند بینی (که با افزایش شدت آب مروارید وضعیت بدتر می‌شود).
ج- افزایش دید نزدیک، تغییر مداوم شماره عینک و یا لنز تماسی.
این علائم می‌تواند ناشی از سایر بیماری‌های چشمی نیز باشند، پس اگر دچار هر یک از این علائم شدید حتما به چشم پزشک مراجعه کنید.
در آب مروارید خفیف، اختلال بینایی شاید بسیار ناچیز باشد. اما با افزایش میزان آب مروارید، بینایی به تدریج بد تر می‌شود. بعضی از مبتلایان همزمان با کاهش دید دور احساس می‌کنند که دید نزدیک آنها بهتر شده اما این تغییر، موقتی است و با افزایش میزان آب مروارید، دید دور و نزدیک، هر دو بدتر خواهد شد.
چگونه آب مروارید تشخیص داده می‌شود؟
تشخیص آب مروارید با مشاهده عدسی کدر شده توسط دستگاه‌های چشم پزشکی صورت می پذیرد. ارزیابی با چراغ قوه قابل اعتماد نیست، زیرا همراهی بعضی از بیماری‌ها با آب مروارید از جمله آب سیاه با چراغ قوه قابل تشخیص نیست. برای تشخیص صحیح، معایناتی که توسط چشم پزشک انجام می‌شود شامل موارد زیر است:
الف- اندازه گیری قدرت بینایی.
ب- گشاد کردن مردمک که با مصرف قطره‌های چشمی صورت می‌گیرد و به چشم پزشک اجازه می‌دهد تا تمام قسمت‌های عدسی و شبکیه را کاملا معاینه کند.
پ- تونومتری: با این معاینه فشار چشم اندازی گیری می‌شود. افزایش فشار ممکن است علامت گلوکوم (آب سیاه ) باشد.
همچنین چشم پزشک ممکن است معاینات دیگری برای بررسی سلامت سایر اجزای چشم نیز انجام دهد.
درمان آب مروارید چگونه است و چه زمانی عمل می‌شود؟
در مراحل اولیه آب مروارید، وضعیت بینایی با استفاده از عینک، عدسی‌های بزرگ نما و نورهای قوی‌تر بهبود می‌یابد. اما اگر این تدابیر کمک کننده نباشد، جراحی تنها راه درمان است که شامل خارج کردن عدسی کدر شده و جایگزینی آن با عدسی مصنوعی است. دارو، قطره، ورزش یا عینک مانع بروز یا بهبود آب مروارید نمی‌شوند.
زمان عمل با توجه به نیاز و شرایط هر فرد متفاوت است. در افراد مسن که نیاز چندانی به دید کامل ندارند ممکن است دیرتر نیاز به انجام جراحی باشد. به هرحال شما با کمک چشم پزشک در این زمینه تصمیم خواهید گرفت.
«آب مروارید زمانی نیاز به جراحی دارد که اختلال بینایی، انجام فعالیت‌های شغلی یا روزمره مانند رانندگی، مطالعه و تماشای تلویزیون را مختل کند و نیازی به رسیدن آب مروارید نیست»
در اغلب موارد، انتظار برای انجام عمل آب مروارید ضرری به چشم نمی رساند. اگر هر دو چشم به آب مروارید مبتلا باشند پزشک آنها را در یک زمان جراحی نمی‌کند. هر چشم باید به طور جداگانه تحت عمل جراحی قرار گیرد.
در صورتی ه وضعیت اورژانسی نباشد بهتر است حداقل ۴ ماه بین دو عمل فاصله باشد. گاهی اوقات در بیماران مبتلا به بیماری قند جهت معاینه شبکیه و درمان ضایعات ناشی از بیماری انجام عمل آب مروارید ضروری است.